Δευτέρα, 00:01 - 20/07/2020

  Tweet

Ακόμα, οι μικροεπιχειρήσεις αυτές, είτε αρέσει είτε όχι επειδή κινούνται αρκετά και στο χώρο της παραοικονομίας, αποτελούν σε κάποιο βαθμό και κοινωνικούς καταλύτες. Οι περισσότερες λοιπόν , σήμερα βρίσκονται κυριολεκτικά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Πολλές από αυτές, παρά τις κρατικές επιδοτήσεις, θα κλείσουν. Και οι συνέπειες από την εξέλιξη αυτή σίγουρα δεν θα είναι ευχάριστες. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, το διακύβευμα είναι τεράστιο. Πέντε κλάδου της ελληνικής οικονομίας, ήτοι τα καταλύματα, τα ταξιδιωτικά πρακτορεία, οι αεροπορικές και ακτοπλοϊκές μεταφορές και η εστίαση, συμβάλλουν στον σχηματισμό του ΑΕΠ μας με ετήσια έσοδα περί τα 20 δισ. ευρώ.

Όπως προκύπτει από τα διαθέσιμα ποσοτικά στοιχεία, πρόκειται για περίπου 117.000 επιχειρήσεις στις οποίες απασχολούνται πάνω από 570.000 εργαζόμενοι και οι οποίες παράγουν πάνω από το 60% των ετήσιων εσόδων τους μέσα στο τετράμηνο Ιουνίου - Σεπτεμβρίου.

Το ποια θα είναι η οικονομικό δραστηριότητα αυτών των επιχειρήσεων μέσα στις επόμενες 120 ημέρες, σε πολύ μεγάλο βαθμό θα κρίνει τη συνολική πορεία της οικονομίας φέτος, αλλά και την εξέλιξη της ανεργίας. Διότι δεν «παίζονται» μόνο τα έσοδα που τιμολογούν απευθείας αυτές οι επιχειρήσεις. Επηρεάζεται σημαντικό κομμάτι των εσόδων και σε άλλους κρίσιμους τομείς, όπως το χονδρικό και το λιανικό εμπόριο, αλλά και συνολικά η εφοδιαστική αλυσίδα.

Και αυτή η τελευταία, όπως τονίζει ο κ. Κώστας Μαχαίρας, πρόεδρος Δ.Σ. του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (Ι.Ε.Λ.Κ.Α.), ήδη βρίσκεται σε κάμψη.

Επίσης, απώλειες περί τα 1.500 εκατ. ευρώ εκτιμάται ότι έχουν ήδη υποστεί το πρώτο πεντάμηνο του 2020 ξενοδοχεία, ταβέρνες, εστιατόρια, που στο διάστημα Ιουνίου-Σεπτεμβρίου καλύπτουν περί το 60% των εσόδων τους.

Αν στα πιο πάνω ποσά προστεθεί και η ζημιά στα τουριστικά γραφεία, στο λιανεμπόριο, στις αεροπορικές και στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, στις υπηρεσίες, καθώς και στις χερσαίες μεταφορές, τότε η συνολική απώλεια εσόδων εκτιμάται ήδη σε τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ με πολύ μετριοπαθείς υπολογισμούς.

Μια πρώτη εικόνα για το μέγεθος της καταστροφής στις εβδομάδες της πανδημίας και του lockdown, θα έχουν οι αρχές στο τέλος Ιουνίου με την υποβολή των δηλώσεων ΦΠΑ από τις εταιρείες με διπλογραφικά βιβλία (σ.σ. αυτές δηλώνουν περίπου το 70% του συνολικού τζίρου της χώρας), ενώ το μέγεθος της καταστροφής για όλη την περίοδο του lockdown θα αποτυπωθεί στο τέλος Ιουλίου, όταν θα υποβάλουν δηλώσει ΦΠΑ και οι εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες με τα απλογραφικά βιβλία.

Είναι κατάδηλο έτσι ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα μιας συνολικής μικροοικονομικής κρίσης, η οποία ξεκινώντας από κάτω ανεβαίνει προς τα πάνω και οι επιπτώσεις είναι ήδη ορατές στις περισσότερες χώρες.
 

Κατά τον βρετανικό «Economist», στις ΗΠΑ, μέχρι τα τέλη Μαΐου, 26 εκατομμύρια Αμερικανοί γράφτηκαν στα ταμεία ανεργίας. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περί τα 2 εκατομμύρια εταιρείες έσπευσαν να ζητήσουν επιδότηση των μισθών που καταβάλουν σε αδρανείς εργαζόμενους.

Παρατηρείται έτσι μια ισχυρή υπαγωγή και εξάρτηση της μικρομεσαίας επιχείρησης στο κράτος, την ώρα που σε πολλά επίπεδα αλλάζει το γενικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον. Την μεγαλύτερη πίεση ήδη υφίστανται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις:

Το 54% αυτής της κατηγορίας στις ΗΠΑ έχουν κλείσει, ή περιμένουν να κλείσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα. Δεν διαθέτουν πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές ενώ χωρίς υψηλά ιστάμενους φίλους θα χρειαστεί να παλέψουν να βρουν στήριξη από δημόσιους πόρους [...].

Την ίδια περίοδο όμως, η κρίση που περνάμε θα φέρει ταχύτερη υιοθέτηση νέων τεχνολογιών. Ο πλανήτης εκπαιδεύεται επειγόντως στο ηλεκτρονικό εμπόριο, τις ψηφιακές πληρωμές και την εξ αποστάσεως εργασία.

Στον ορίζοντα διαγράφονται περισσότερες καινοτομίες στην ιατρική, συμπεριλαμβανομένων παρεμβάσεων στο γονιδίωμα. Ύστερα, οι παγκόσμιες προμηθευτικές αλυσίδες θα ανασυνταχθούν, επιταχύνοντας μια μεταβολή που άρχισε με τον εμπορικό πόλεμο.. Οι εταιρείες θα επιδιώξουν να αποκτήσουν μαξιλάρια ασφαλείας . Οι διασυνοριακές επενδύσεις θα υποχωρήσουν κατά 20 με 30% φέτος. Με ότι αυτό συνεπάγεται και από την πλευρά της απασχόλησης.

Τέλος, κατά τον Economist, μια σημαντική μακροπρόθεσμη μεταβολή θα είναι πιο αβέβαιη, αλλά και πιο ανεπιθύμητη: πρόκειται για την επίταση της συγκέντρωσης των επιχειρήσεων και της παρεοκρατίας, καθώς κεφάλαια του Δημοσίου θα πλημμυρίσουν τον ιδιωτικό τομέα και η θέση των μεγάλων επιχειρήσεων θα καταστεί ακόμη πιο δεσπόζουσα [...]. Μια νέα εποχή έρχεται, με συνεργασία πολιτικών και μεγάλων επιχειρήσεων, ιδίως στη συνεχώς μακρύτερη σειρά των «στρατηγικών» κλάδων. Νέες μορφές διαπλοκής είναι ήδη στα σκαριά. Ας έχουν γνώσιν οι φύλακες.

Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου – European Business Review